2020, het jaar waarin we een nieuw hoofdstuk begonnen te schrijven voor de toekomstige geschiedenisboeken. Het coronavirus, wie had dit verwacht toen we vorig jaar oud-op-nieuw vierden? Zoals bij iedereen, heeft het coronavirus ook in mijn leven veel verandering teweeg gebracht. En hoewel het virus over het algemeen reizen heeft gelimiteerd, heeft het in mijn leven juist indirect gezorgd voor nieuwe reizen. In deze blogpost deel ik mijn reflecties over 2020, het jaar van het coronavirus en de daarmee gepaarde veranderingen.
Mijn reflecties over de nieuwjaarsnacht naar 2020: nog vóór het coronavirus
Nadat ik al bijna tien maanden als receptioniste in het Radisson Blu Resort had gewerkt, besloot ik kort voor 2020 om van hotel te veranderen. Ik ging terug aan het werk in het timeshare resort waar ik in 2007 en 2008 ook gewerkt heb. Een beetje teleurgesteld dat ik als nieuwste in de receptie de nachtdienst moest draaien, ging ik het jaar 2020 om klokslag 0.00 hrs op de nieuwjaarsnacht aan het werk. Die nacht werkte ik een rustige nacht van 0.00 tot 08.00 met vragen die door mijn hoofd spookten over hoe het komende jaar eruit zou gaan zien.
Een kort reisje naar Madeira, begin maart 2020: tijd voor veranderingen
Begin maart had ik een korte vakantie en reisde ik een paar dagen naar Madeira, of beter gezegd Porto Santo eiland. Porto Santo is een klein eilandje wat zich naast Madeira bevindt. Ik ging vooral om er enkele duiken te doen en de hele reis was te kort om iets van Madeira te zien. Ik werd voor een beslissing gezet om die zomer een nieuwe baan als duikinstructrice aan te gaan, en zoals iedereen die me een beetje volgt onderhand wel weet: ik ben een ramp met beslissingen. Ik wist dat ik graag iets wilde veranderen want ik miste iets bij het werken in de receptie van een luxe resort. Ook vond ik het zo jammer dat ik na vijf dagen alweer weg moest, ik had een sterk verlangen om meer van Madeira te zien!
De veranderingen die niet doorgingen in verband met het coronavirus
In de weken die volgden veranderde er razendsnel enorm veel. Ik was min of meer aan het besluiten om het baantje als duikinstructrice te gaan doen. Maar voordat ik het wist zaten we in Spanje al in een gigantische lockdown. En ondanks dat mijn contract op mijn werk al verlengd was, werd dit op één of andere rare manier ineens teruggedraaid. Niet veel later ging het resort gewoon dicht. Wie had dit verwacht? Het hele vliegverkeer en toerisme kwam stil te liggen en ik belandde in de ´paro´: een soort van Spaanse uitkering die je zelf opbouwt als je in Spanje werkt.
De isolatie werd versterkt door het coronavirus in 2020
En zo zat ik ineens bijna twee maanden in mijn eentje thuis. Maar het was niet eens zo´n drastische verandering voor me. Ik was al maanden best geisoleerd. Ik miste iets in mijn werk, en zat gewoon met veel vragen over wat ik met mijn leven wil. Ik ging vrijwel nooit meer op stap en zag sporadisch een vriendin of sprak wat met mijn oom en tante af. Maar nu werd dit geforceerd, en kon ik helemaal niemand meer zien. Ik sprak alleen nog maar met het meisje van de supermarkt en maakte enkele ´videocalls´ met vrienden en familie in Nederland, maar verder dan dat was ik op mezelf aangewezen.
Nadenken en reflecteren: de tijd van zelf isolatie in 2020
Eerst dacht ik heel veel na over het coronavirus. Ik was ervan overtuigd dat de natuur ons iets wilde leren en dat dit virus niet voor niets kwam opzetten. Dat het een verandering teweeg zou brengen die noodzakelijk zou zijn voor ons allemaal. Op een gegeven moment was ik het denken beu en ben ik veel gaan lezen, mediteren, schrijven, schilderen, koken, deed ik thuis aan yoga of andere oefeningen via YouTube. Ik heb zelfs het hele oude testament uitgelezen! Ik heb altijd van spirituele boeken gehouden en ben vaak op zoek naar iets van waarheden in oude tradities en teksten. Maar in tegenstelling tot het nieuwe testament, had ik het oude testament nog nooit volledig gelezen!
Wat het coronavirus ons nog meer probeert te leren, reflecties aan het einde van 2020
En zelfs nu, aan het einde van 2020, denk ik nog steeds dat we iets te leren hebben. Het neemt niet weg dat ik al het lijden negeer, het is allemaal zeer ernstig: mensen verliezen naasten, de hele wereld staat op zijn kop, mensen zijn vast komen te zitten en de economie ligt op zijn gat. Toch geloof ik dat het ene wereldbeeld plaats aan het maken is voor een andere. En een drastische verandering brengt aanvankelijk meestal iets van vernietiging met zich mee, zowel in persoonlijke leventjes als globaal. En alhoewel ik er in het voorjaar van 2020 al van overtuigd was dat er iets moest gebeuren om verandering onder de mensheid teweeg te brengen, in de zin van hoe we met de aarde omgaan en waar we onze prioriteiten leggen, was ik het hele coronavirus na twee maanden thuiszitten echt spuugzat!
Na de lockdown in mei 2020: beginnen te leven met het coronavirus
Wat waren we blij, hier op de Canarische, dat we de deur weer uit mochten zonder er een reden voor te hebben! Ik vergeet nooit meer hoe ik kon genieten van een wandeling of van het strand met een vriendin, op de eerste dag dat het weer mocht. En wat was het water schoon! Een activiteit die ik soms wel een half jaar niet ondernam, omdat dingen ´gewoon´ worden als je ergens woont, waardeerde ik ineens des te meer. Evenals het simpelweg weerzien van een vriendin die alleen maar een eindje verderop woont. Ook mochten we weer op een terrasje afspreken als we maar afstand houden en ons maskertje oplaten totdat we aan een tafeltje zitten. Uiteraard was ik ook enorm blij om mijn oom en tante weer te zien.
De zomer van 2020: veranderingen, restricties en wisselende berichten
In de zomer kwamen er veel veranderende berichten en niemand die wist waar het ook maar naartoe zou gaan men het virus. Wel mochten we gelukkig gewoon naar buiten blijven gaan en ik had dan ook enkele verjaardagsfeestjes (waaronder die van mezelf :-)) op het strand, barbeques of andere evenementjes. En ik was ineens een beetje minder geisoleerd dan zelfs in de maanden vóór het coronavirus. Ook begon ik weer wat hoop te krijgen dat reizen weer mogelijk zou zijn en langzaam begon ik weer met het oppikken van mijn blog. Ik heb alles vernieuwd en het zelf opnieuw gebouwd in WordPress, en ik starte een YouTube kanaaltje met wat oude video´s die ik in mijn vorige reizen gemaakt had.
(het begin van mijn YouTube kanaaltje)
Hier is een link naar de kerstverlichting in Funchal op Madeira:
Mijn wensen van 2020 kwamen toch nog uit: reizen naar Madeira & de Azoren
En ook al waren er helaas geen duikinstucteursbaantjes te vinden, ik kon wel op reis! Omdat dingen nog erg onzeker waren, besloot ik voor een reis naar Madeira en de Azoren. En één van mijn wensen van begin maart was om meer van Madeira te zien, zo kwam mijn wens dus alsnog uit. Ook de Azoren stonden al heel lang op mijn lijstje. En de Portugese eilanden bieden gratis testen aan voor alle toeristen, dus op deze manier voel je je ook veilig. Ik ben de afgelopen maanden vijf keer getest! Als ik nog in het hotel gewerkt had, had ik deze lange reis nooit kunnen maken. Ik had dan weliswaar geen inkomen meer, ik had het voorgaande anderhalf jaar behoorlijk wat gespaard want ik werkte alleen maar en deed verder eigenlijk niets, kocht weinig, ging nooit op stap en spaarde dus veel.
Het hele coronavirus vervaagde een beetje naar de achtergrond op de Portugese eilanden
Ik heb echt genoten van de prachtige natuur op zowel de Azoren als op Madeira, de vriendelijke en relaxte Portugese mensen en bijna dagelijks met een ´pastel de nata´ bij mijn koffie. Op het dragen van het maskertje na vervaagde het hele coronagedoe ook een beetje naar de achtergrond. En ik heb zo ontzettend veel gelopen dat ik het op verschillende schoenen moest gaan doen omdat mijn voeten wat tegen begonnen te spreken. De afgelopen drie maanden heb ik elke dag tussen de vijf en tien kilometer gelopen, meestal eerder tien dan vijf en op andere dagen ook meer dan dat. En ik heb zowel op Madeira als op de Azoren nog enkele duiken meegepikt! Maar ook aan deze reis kwam een eind en na bijna drie maanden besloot ik terug te keren naar de Canarische.
En nu: waar gaat het naartoe met het coronavirus en de veranderingen van 2020?
Wederom was ik erg veel alleen, dit was goed voor wat ik aan het schrijven ben (ik heb bijna twee boeken af nu, meer informatie volgt nog), maar ik had geen zin om met de kerst en oud-op-nieuw alleen te zijn. Ik heb tijdens deze feestdagen bijna altijd in mijn leven gewerkt, op 2018, 2017 en 2015 na, dus ik wilde er dit jaar wel weer eens van genieten. En aangezien ik bijna mijn hele leven altijd in de horeca, in hotels, in toerisme of voor duikscholen heb gewerkt, en deze industrieën allemaal op zijn gat liggen, heb ik geen idee van wat 2021 me gaat brengen.
De veranderingen van 2020 zijn nog niet over, maar ik heb het denken even stilgezet
De veranderingen zijn nog niet afgelopen, maar ik heb besloten deze laatste week van het jaar niet teveel te piekeren en er vooral van te genieten. Ik heb kerst gevierd bij één van mijn beste vriendinnen hier op Gran Canaria, met haar ouders en dochtertje. Ik heb een verjaardagsfeest gehad van een andere goede vriendin, een feest op de boot waar mijn vriendin werkt en ook oud-op-nieuw zal gevierd worden. Al moeten deze dingen thuis, we kunnen er toch van genieten. Spanje heeft haar ergste lockdown van 2020 in het voorjaar al gehad en gelukkig zijn feestjes zoals die op de boot wel toegestaan. En zoals de vriendin die me maar mee op sleeptouw neemt zegt: het leven is te kort om triest te zijn over dingen. Dus ik heb zelf besloten om deze laatste week nu maar gewoon van alles te genieten, we kunnen de dingen toch niet veranderen!
In de laatste week van 2020 maak ik de balans nog even op voor het hele jaar!
En in deze laatste week van 2020 ben ik qua feestjes en sociale contacten mijn balans op aan het maken (in vergelijking met het geisoleerd thuiszitten) van de rest van het jaar. Ik geniet van elke dag. Ik ben dankbaar dat ik heb mogen reizen in 2020, want, ook al waren er in 2019 geen restricties met betrekking tot het coronavirus, ik heb in dat jaar niet meer gereisd dan een kort weekje Nederland. En aangezien reizen dát is wat ik het allerliefste doe, ja zelfs nog liever dan duiken, was 2020 al bij al zo´n slecht jaar nog niet voor mij. Ik ben dankbaar en ik geniet van deze laatste dagen van het jaar, ik geniet van het leven met wat we ondanks de restricties wél kunnen. En er komt heus wel weer een baantje op mijn pad in 2021.
Na alle reflecties: op naar de nieuwe veranderingen van 2021
Daarbij ga ik er vanuit dat 2021 een beter jaar wordt, en dat we resultaat mogen zien van de veranderingen die 2020 veroorzaakt heeft. Het zal heus niet in één keer allemaal beter worden qua coronavirus, maar we kunnen ervoor kiezen om positief te denken dat dingen voor beter aan het veranderen zijn. En dingen die vóór 2020 als vanzelfsprekend werden beschouwd, zullen absoluut meer gewaardeerd gaan worden. Gisteren heb ik een mooie ´teaching´ van Marianne Williamson gezien over het loslaten van 2020. En wat zij zo mooi kan zeggen: God kan voor ons niet doen wat wij niet door ons heen laten doen. Uiteindelijk moeten we er allemaal iets van maken, dus laten we samen sterk zijn in 2021! Een hele fijne jaarwisseling toegewenst, oftwel een goed ´uiteinde´ op zijn Brabants :-) En met veel liefde, geluk, gezondheid en kracht voor 2021 toegewenst, schrijf ik mijn laatste blogpost van 2020. Op naar meer positieve veranderingen.. En meer blogposts in 2021 :-)
